• Grupa PINO
  • Prv.pl
  • Patrz.pl
  • Jpg.pl
  • Blogi.pl
  • Slajdzik.pl
  • Tujest.pl
  • Moblo.pl
  • Jak.pl
  • Logowanie
  • Rejestracja

Haken w świecie kina, sportu, literatury i przyrody

Jeśli podoba Ci się moja twórczość, to pod tym linkiem możesz postawić mi przysłowiową kawę: https://buycoffee.to/haken10 Mój kanał na YouTube: https://www.youtube.com/@Haken90

Kalendarz

pn wt sr cz pt so nd
27 28 29 30 31 01 02
03 04 05 06 07 08 09
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30

Kategorie postów

  • bubu (14)
  • kinematografia (113)
  • literatura (14)
  • pozostałe (17)
  • sport (102)

Strony

  • Strona główna
  • Księga gości

Linki

  • Jeśli podoba Ci się mój kontent
    • Możesz postawić mi kawę
  • Profile
    • Instagram
    • Kanał na YouTube

Archiwum

  • Czerwiec 2025
  • Maj 2025
  • Kwiecień 2025
  • Marzec 2025
  • Luty 2025
  • Styczeń 2025
  • Grudzień 2024
  • Listopad 2024
  • Październik 2024
  • Wrzesień 2024
  • Sierpień 2024
  • Lipiec 2024
  • Czerwiec 2024
  • Maj 2024
  • Kwiecień 2024
  • Marzec 2024
  • Luty 2024
  • Styczeń 2024
  • Grudzień 2023
  • Listopad 2023
  • Październik 2023
  • Wrzesień 2023
  • Sierpień 2023
  • Lipiec 2023
  • Czerwiec 2023
  • Maj 2023
  • Kwiecień 2023
  • Marzec 2023
  • Luty 2023
  • Styczeń 2023
  • Grudzień 2022
  • Listopad 2022
  • Październik 2022
  • Wrzesień 2022
  • Sierpień 2022

Najnowsze wpisy, strona 45

< 1 2 ... 44 45 46 47 48 ... 69 70 >

Duza Ryba (2003)

Duża Ryba / Big Fish (2003)

 

Tim Burton trafia celnie w moją wrażliwość i ogólnopojętą emocjonalność. Kupuję styl Burtona, a w tym filmie przemawia on do mnie wyjątkowo bardzo. Wychodzi na to, że Tim to taka moja bratnia dusza. Poznajemy Edwarda Blooma (Albert Finney), człowieka słynącego z opowiadania swoich życiowych przygód w niezwykle barwny i kreatywny sposób . Poznajemy również syna Edwarda (Ewan McGregor), który nie jest w zbyt dobrych relacjach ze swoim ojcem i zarzuca mu bycie kłamcą. Młody Bloom postanawia na własną rękę zweryfikować oryginalne opowieści swojego ojca.

 

 

Piękna historia i cudowny, baśniowy świat. Historia o dorastaniu, wielkiej miłości, trudach życia, chorobie, o odchodzeniu w godności i szczęściu. Może nie ma tutaj wiele mroku i bywa momentami bardzo cukierkowo, ale mimo wszystko kocham tę opowieść. Polecam z całego serca.

 

 

Produkcja: USA

 

Gatunek: dramat, fantasy

 

Ocena: 10/10

 

Haken

 

 

16 kwietnia 2023   Dodaj komentarz
kinematografia   refleksje   myśl   opinia   recenzja   fantastyka   Duża Ryba   Tim Burton   Big Fish  

Autopsja Jane Doe (2016)

Autopsja Jane Doe (2016)

 

Akcja filmu rozgrywa się głównie w kostnicy. Dzięki umiejscoweniu linii fabularnej w takim miejscu i umiejętnej reżyserii możemy poczuć przeszyty mrokiem i zimnem klimat kina grozy spod ręki norweskiego reżysera André Øvredala. Klimat zdecydowanie zasługuje na miano najlepszego apsektu seansu. Zadowala również muzyka. Aktorstwo poprawne, lecz bez rewelacji. Historia nie zaskakuje. Film do momentu rozbuchania pełnowymiarowej akcji oceniałem jako bardzo dobry. W chwili pojawiania się co i rusz nowych zjawisk naprzyrodzonych film zaczął tracić dla mnie na wartości. Może potrzebowałem filmu o pracy patologa sądowego? Jest taka możliwość. W każdym razie jest to całkiem przyjemny straszak. Na jedno podejście w porządku. W każdym razie za motyw pracy w prosektorium dostaje ode mnie duży plus. Fascynujący zawód.

 


 

Na plus również to, że dzieło Andre zamyka się w 90 minutach. Nie towarzyszyło mi uczucie, że film jest niepotrzebnie rozwleczony. Fabuła w późniejszych aktach schematyczna, ale dzięki sprawnej reżyserii ból wynikający ze schematów przestaje tak bardzo mierzić i sprawia, że drogę do końcowych napisów można przemierzyć w całkiem dobrej formie.

 

 

Gatunek: horror, ghost story

 

Produkcja: Wielka Brytania, USA

 

Ocena: 6/10

 

Haken

16 kwietnia 2023   Dodaj komentarz
kinematografia   2016   kino grozy   horror   autopsja   Autopsja Jane Doe   sekcja zwłok  

The Woman (2011)

Kobieta / The Woman (2011)

 

Film opowiada historię amerykańskiej rodziny prowadzącej wydawać by się mogło przeciętne i poczciwe życie. Wnętrze rodziny jest jednak przegnite, nasiąknięte przemocą domową, strachem i lękiem o każdy dzień. Głowa rodziny, mąż i ojciec trójki dzieci piastuje stanowisko urzędnika sądowego i tym samym prowadzi swoją egzystencję w totalnej opozycji do tej zgodnej z naturą prawa. Lubi kontrolę i przemoc. Nie lubi kobiet.

Któregoś dnia podczas polowania natrafia w puszczy na kobietę odciętą od cywilizacji, żyjącą według własnych, dalekich od większości ludzkiej populacji zwyczajów. Po powrocie do domu postanawia przygotować grunt pod swoją ofiarę. Organizuje miejsce w piwnicy, a następnie wyrusza na łowy. Po przyprowadzeniu uwięzionej kobiety tłumaczy swoim najbliższym, że należy jej pomóc i tym samym ją ucywilizować. W rzeczywistości chodzi wyłącznie o poczucie kontroli i spełnianie swoich seksualnych żądz.

 

 

Historia o niegodnie postępującym facecie, który kiepsko kończy. Facecie, który widzi w sobie boga, a drugą istotę traktuje jak przedmiot i zabawkę do spełniania swoich fantazji. Film dobrze obrazuje oblicze przemocy domowej i panującej atmosfery strachu i niepewności w takim domu. Żona i córka próbują reagować, ale najzwyczajniej w świecie się boją. I słusznie, bo mają do czynienia z człowiekiem bezwzględnym. Człowiekiem, który jest w stanie zamordować każdą osobę, która będzie usiłowała mu się w jakiś sposób przeciwstawić.

 

Dzikuska okazuje się bardziej ludzka od człowieka określającego siebie mianem ucywilizowanego.

 

Finałowe sekwencje bogate w elementy charakterystyczne dla podgatunku gore. Angażujący, brutalny i skłaniający do refleksji film. Jeszcze jako ciekawostkę dodam, że jest to ekranizacja powieści Jacka Ketchuma, pisarza znanego przede wszystkim z pozycji pod tytułem Dziewczyna z sąsiedzwa. Pozycji, która swój ładunek emocjonalny i popularność zawdzięcza temu, że jest oparta na prawdziwej zbrodni.

 

 

Gatunek: horror, dramat

 

Produkcja: USA

 

W filmie występuje przemoc, przemoc seksualna, przemoc domowa

 

Film nie jest odpowiedni dla osób poniżej 18 roku życia.

 

Ocena: 8/10

 

Haken

08 kwietnia 2023   Dodaj komentarz
kinematografia   The Woman   Jack Ketchum   kobieta   2011   horror   recenzja   opinia   myśli   przemoc   refleksje  

Czarownice (1922)

Czarownice (1922)

 

Film miał swoją premiere ponad sto lat temu. Świetne wykonanie, po dziś dzień dzieło Christensena wzbudza zachwyt. Interdyscyplinarne kino łączące w sobie kilka gatunków tworzących finalnie film fabularno-dokumentalny. Muzyka przez pierwszą połowę filmu wprawiała mnie w stan wyciszenia, zaintrygowania i błogostanu. Rzadko doświadczam takiego uczucia podczas seansu. Benjamin Christensen swoim rzemiosłem potrafił je u mnie wywołać.

 

Kadr z filmu Czarownice (1922)

 

Dużo ciekawostek o dawnych wierzeniach, inkwizycji i ówcześnie stosowanych torturach. Opowiada tak naprawdę o tym, że do osiągnięcia harmonii i obniżenia przemocy do absolutnego minimum potrzebna jest edukacja. Edukacja jak najbardziej rozpowszechniona i na jak najwyższym poziomie. Jeszcze trzeba powiedzieć, że scenografia w Czarownicach wymiata. Warto sięgnąć po ten tytuł i broń Boże nie zrażać się tym, że jest to kino nieme. Scenografia, muzyka i sposób opowieści sprawiają, że obraz jest jak najbardziej aktualny i potrafi zainteresować nawet tych bardziej opornych na stare kino.

 

Wiedzieliście, że aby okazać swoje poddaństwo Złemu, należało ucałować jego zad?

 

Plakat filmu Czarownice (1922)

 

Gatunek: dokumentalny, historyczny, horror, niemy

 

Produkcja: Szwecja

 

Ocena: 9/10

 

Haken

 

 

 

06 kwietnia 2023   Dodaj komentarz
kinematografia   diabły   scenografia   czarownice   wierzenia   zły   kino   kino nieme   kinematografia   z miłości do kina   refleksje   recenzja   opinia   myśli  

Diabły demony, czarty i biesy

Diabły demony, czarty i biesy

 

Autorką książki i zawartych w niej ilustracji jest Kamila Sobczak. Lektura krótka, ale napisana w sposób przejrzysty i intrygujący. Książka opowiada nam o starosłowiańskich podaniach i wierzeniach. Demony, boginki, diabły, mary, topielce, smoki, czarownice i czarnoksiężnicy. Trochę suchych faktów i liczb. Niektóre opowieści są zabawne, a niektóre przerażające. Biada temu, komu przyszło się urodzić dwa stulecia temu z większą lub mniejszą deformacją ciała. Uważano, że takie dzieci są dziećmi podmienionymi przez Boginki. Takie podmienione dziecko należało katować, często aż do śmierci, aby prawdziwe powróciło. Świetna pozycja dla osób interesujących się dawnymi wierzeniami na słowiańskich ziemiach. Lektura zachęca do większego zaangażowania i sięgnięcia po kolejne tytuły z tego nurtu. Książkę otrzymałem w prezencie od koleżanki. Dziękuję Kinga.

 

Opisy barwne, na tyle barwne, że chwilami wierzyłem we wszystkie przedstawione w książce istoty.

 

 

 

 

 

Gatunek: popularnonaukowe

 

Ocena: 9/10

 

Haken

 

 

 

04 kwietnia 2023   Dodaj komentarz
literatura  
< 1 2 ... 44 45 46 47 48 ... 69 70 >
Haken901 | Blogi