Haken w świecie kina, sportu, literatury i przyrody

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
27	28	29	30	31	01	02
03	04	05	06	07	08	09
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30

Archiwum kwiecień 2023

Martwe Zło: Przebudzenie / Evil Dead: Rise (2023)

Już pierwsze minuty filmu wskazują na to, że będzie krwawo i brutalnie. I tak też jest. Szybkie wejście w drugi akt owocuje ogromnymi ilościami juchy i przemocy. Sposoby egzekucji i zadawania kolejnych obrażeń zróżnicowane. Dużo się dzieje, trzyma w napięciu i nie odpuszcza ani na chwilę. Aktorsko przyzwoity, szczególnie najmłodsi aktorzy zasługują na uznanie.

Kadr z filmu Martwe zło: Przebudzenie

Na sali kinowej oprócz mnie była tylko jedna osoba, ale myślę, że to z uwagi na wybraną przeze mnie stosunkowo wczesną godzinę rozpoczęcia filmu. Produkcja Lee Cronina opiera się niemal wyłącznie na masakrze. Rzeź i hektolitry przelanej krwi są esencją Martwego zła. Jeżeli mamy ochotę na dynamiczne, krwawe i brutalne kino, to warto wydać kilkanaście złotych na bilet, rozsiąść się w fotelu i delektować krwawą łaźnią na ogromnym ekranie.

Kadr z filmu Martwe zło: Przebudzenie

Tak sobie myślę, że może być to horror roku. Nie wiem czy w moich oczach, ale głosy publiki i krytyków są wyjątkowo przychylne tej produkcji.

Plakat z filmu Martwe zło: Przebudzenie

Gatunek: Horror

Produkcja: USA

Ocena: 7+/10

Haken

Towarzystwo Wilków (1984)

Teatralne aktorstwo i oniryczno-psychodeliczny klimat. Neil Jordan w 1984 roku wydał wersję Czerwonego Kapturka przeznaczoną dla starszych widzów. Mamy tutaj widowiskowe przemiany z człowieka w wilka, świetną muzykę, fenomenalną scenografię, przyjemne zdjęcia i klimat; przecudowny, baśniowy klimat.

Produkcja Jordana opowiada tak naprawdę o dorastającej nastolatce, która zaczyna odkrywać swoją seksualność i konfrontować się z nią bezpośrednio. W tej odsłonie Czerwonego Kapturka doświadczymy wielu scen ociekających napięciem seksualnym. Świetna scenografia sprawiała, że chwilami chciałem przenieść się do przedstawionego świata. Sztuka bogata w surrealizm, jedynie zalążek opowieści zdaje się odstawać od głównego nurtu.

Czuć tutaj zaangażowanie i miłość do baśni. Reżyser swoim dziełem sprawia wrażenie osoby zapatrzonej w ten kierunek. Dla fanów gatunku Towarzystwo Wilków jest tytułem obowiązkowym.

Historia stawia odważną tezę, że mężczyźni to drapieżcy.

Wielbicielem nie zostanę, ale szóstkę z plusem mogę dać.

Gatunek: Horror, Fantasy

Produkcja: USA, Wielka Brytania

Ocena: 6+/10

Haken

Ojciec / Father (2020)

Film traktujący o bezduszności choroby Alzhaimera. Ojciec autorstwa Floriana Zellera opowiada nam historię 80-letniego Anthonego (Anthony Hopkins) zmagającego się z demencją. Produkcja pokazuje nam również cierpienie z jakim musi mierzyć się jego córka Anne (Olivia Colman), która za wszelką cenę próbuje wspierać swojego tatę w chorobie.

Naturalność z jaką Hopkins wcielił się w swoją postać wydaje się przekraczać najśmielsze oczekiwania. Oscar w pełni zasłużony. Olivia Colman także tworzy fenomenalną kreację córki protagonisty. Sztukę Floriana obserwujemy z perspektywy chorego. Zmieniający się aktorzy i układ mieszkania, wytwory chorego umysłu mieszające się z rzeczywistością. W późniejszych sekwencjach widz znajduje się wraz z bohaterem w późnym stadium dezorientacji i sam dochodzi do konkluzji, że nie wie, co jest prawdą, a co fikcją.

Najbardziej bolą momenty, w których Anthony zanurza się w autorefleksji i widzi, że dzieje się coś bardzo niedobrego. Cierpi. Ogrom cierpienia z jakim musi zmagać się główny bohater przekracza moją zdolność pojmowania w tym obszarze. Wiem, czego doświadczał główny bohater, ale nie wiem, jak to jest trwać w takim chaosie dzień po dniu.

Gatunek: Dramat

Produkcja: Wielka Brytania, Francja

Ocena: 9/10

Haken

Resident Evil 3: Zagłada (2007)

I w trakcie seansu i po seansie towarzyszyła mi taka oto myśl: szkoda, że nie można było tak w drugiej odsłonie. W trzeciej części cyklu epidemia wywołana wirusem T jest globalna. Każdy kontynent zmuszony jest mierzyć się z hordami zombiaków. Akcja goni akcję, klimat postapokaliptycznego świata, brylująca na ekranie Alice (Milla Jovovich), matriarchat i ukłon w stronę Ptaków Hitchcooka.

Zmiana reżysera wyszła zdecydowanie na dobre. Finalnie seria zmierza do bycia okropnie nierówną, ale to nic, radość z trzeciej odsłony trwa, a fanfary na jej cześć rozbrzmiewają w mojej głowie jeszcze kilka godzin po ukazaniu się napisów końcowych. Trochę zabrakło mi widowiskowych kadrów, a myślę, że pustynne tereny umożliwiały większy popis na tej płaszczyźnie.

Film trzymał za gardziel od pierwszej sceny, a to niezwykle ważne w tym gatunku. Zacny popis CGI. Oj, dużo tam tego było w tych skromnych 94 minutach. Zagłada robi to, co należy.

Gatunek: Horror, Akcja

Produkcja: USA, Niemcy, Wielka Brytania, Australia, Francja

Ocena: 8+/10

Haken

Bezmiar / L'immensità (2022)

Za tą francusko-włoską produkcją stoi Emanuele Crialese. Reżyser bierze na warsztat niezwykle intymny i poważny temat, bo dotykający go bezpośrednio. Emanuele tworzy swoją autobiografię.

Akcja filmu ma miejsce w Rzymie w latach 70 ubiegłego wieku. Poznajemy pięcioosobową rodzinę, która mierzy się z troskami codziennego życia. Adri (Luana Giuliani), jest jednym z dzieci Clary (Penelope Cruz) i Felice. (Vincenzo Amato) Adri jest chłopcem uwięzionym w ciele dziewczynki. Chłopiec poszukuje odpowiedzi dlaczego jest tak, a nie inaczej. Prosi wszechświat, bogów i gwiazdy o znak i choć namiastkę wytłumaczenia takiego stanu rzeczy. Konserwatywny ojciec nie jest w stanie zaakceptować natury swojego dziecka. Adri ubiera się jak chłopiec, zmienia imię na chłopięce i przed innymi prezentuje się jako chłopiec.

Idąc na ten film do kina myślałem, że krytycy nieco przesadzają z opiniami, że Penelope Cruz kradnie show i prezentuje się jak milion dolarów. Wychodzi na to, że i we mnie zrodziło się takie wrażenie. W każdej ze scen Penelope prezentuje się niczym najpiękniejsza z bogiń. Zgadzam się, że swoim zapierającym dech w piersiach wyglądem może oddalać widza od innych, bardzo istotnych aspektów filmu.

Aktorsko produkcja jest doszlifowana. Czuć i widać ogrom pracy od tej strony. Wizualnie chwilami prześliczny. Penelope jest skarbem, ale drugim, równie wielkim jest Giuliani. Postać ta sprawia wrażenie dużo bardziej dojrzaleszej i mądrzejszej od swoich równieśników, jak i samych rodziców. Jego niezwykła dojrzałość i zdolność do pojmowania otaczającego go świata budzi we mnie podziw.

Tempo filmu jest raczej jednolite. Kilka scen obrazujących swego rodzaju infantylność Clary i akcenty przemocy domowej wrzucają dodatkowe dwa biegi, ale później wszystko wraca do standardu, jaki przyszło obrać tej produkcji. Wymieniona przeze mnie infantylność, żywe włączanie się do dziecięcych zabaw; wydaje się być ucieczką od otaczającej rzeczywistości. Clare jest skrzywdzoną i szukającą zrozumienia kobietą. Przeistoczenie się w dziecko przynosi ulgę.

Duże kino, ale czegoś mu brakuje. Może dodatkowego metrażu? A może ciut wyższego tempa? Nie wiem, w każdym razie zasługuje na solidną ósemkę.

Produkcja: Włochy, Francja

Gatunek: Dramat

Ocena: 8/10

Haken

Haken w świecie kina, sportu, literatury i przyrody

Kalendarz

Kategorie postów

Strony

Archiwum

Archiwum kwiecień 2023

Martwe zło: Przebudzenie

Towarzystwo Wilków

Ojciec (2020)

Resident Evil: Zagłada (2007)

Bezmiar (2022)

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
27	28	29	30	31	01	02
03	04	05	06	07	08	09
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
27	28	29	30	31	01	02
03	04	05	06	07	08	09
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
27	28	29	30	31	01	02
03	04	05	06	07	08	09
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30