• Grupa PINO
  • Prv.pl
  • Patrz.pl
  • Jpg.pl
  • Blogi.pl
  • Slajdzik.pl
  • Tujest.pl
  • Moblo.pl
  • Jak.pl
  • Logowanie
  • Rejestracja

Haken w świecie kina, sportu, literatury i przyrody

Jeśli podoba Ci się moja twórczość, to pod tym linkiem możesz postawić mi przysłowiową kawę: https://buycoffee.to/haken10 Mój kanał na YouTube: https://www.youtube.com/@Haken90

Kalendarz

pn wt sr cz pt so nd
30 31 01 02 03 04 05
06 07 08 09 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 01 02 03 04 05

Kategorie postów

  • bubu (14)
  • kinematografia (113)
  • literatura (14)
  • pozostałe (24)
  • sport (102)

Strony

  • Strona główna
  • Księga gości

Linki

  • Jeśli podoba Ci się mój kontent
    • Możesz postawić mi kawę
  • Profile
    • Instagram
    • Kanał na YouTube

Archiwum

  • Październik 2025
  • Wrzesień 2025
  • Sierpień 2025
  • Lipiec 2025
  • Czerwiec 2025
  • Maj 2025
  • Kwiecień 2025
  • Marzec 2025
  • Luty 2025
  • Styczeń 2025
  • Grudzień 2024
  • Listopad 2024
  • Październik 2024
  • Wrzesień 2024
  • Sierpień 2024
  • Lipiec 2024
  • Czerwiec 2024
  • Maj 2024
  • Kwiecień 2024
  • Marzec 2024
  • Luty 2024
  • Styczeń 2024
  • Grudzień 2023
  • Listopad 2023
  • Październik 2023
  • Wrzesień 2023
  • Sierpień 2023
  • Lipiec 2023
  • Czerwiec 2023
  • Maj 2023
  • Kwiecień 2023
  • Marzec 2023
  • Luty 2023
  • Styczeń 2023
  • Grudzień 2022
  • Listopad 2022
  • Październik 2022
  • Wrzesień 2022
  • Sierpień 2022

Najnowsze wpisy, strona 52

< 1 2 ... 51 52 53 54 55 ... 71 72 >

Resident Evil (2002)

Resident Evil (2002)

 

Świetny początek serii opowiadającej o ludzkiej głupocie i walce z jej skutkami.

 

Muzyka rewelacja, główna bohaterka (Milla Jovovich) urocza i sympatyczna. Fajne jest też to, że reżyser nie garnie się do pierwszego starcia z zombiakami i stopniowo buduje napięcie, które zresztą i później jest obecne. Przemienione psy mi się najbardziej podobały z armii żywych umarłych. Jest akcja i przygoda, przygoda, w której chce się trwać. Zakończenie zachęca do kontynuacji. Dostałem właściwie wszystko to, co otrzymać chciałem. Dialogi może nie powalają, ale nie ujmuje to zbytnio tej produkcji.

 

Zżyłem się z tą historią. Oby tak dalej.

 

Plakat z filmu Resident Evil (2002)

 

Gatunek: horror, akcja, science fiction, przygodowy

 

Produkcja: Niemcy, Francja, Wielka Brytania

 

W filmie występują: przemoc i wulgaryzmy

 

Film odpowiedni dla widzów od 16 roku życia.

 

Ocena: 8/10

 

Haken

 

 

 

 

24 lutego 2023   Dodaj komentarz
kinematografia   resident evil   zombie   apokalipsa   akcja   przygoda   horror   kino   kinematografia   z miłości do kina   refleksje   opinia   recenzja  

Wieloryb (2022)

Wieloryb / The Whale (2022)

 

Obraz w formacie 4:3, klaustrofobiczny, przytłaczający klimat. Darren Aronofsky nie spuszcza z tonu i odważnie kroczy wyściełanym emocjami torem. Charlie (Brendan Fraser) pracuje jako nauczyciel angielskiego w formie zdalnej i zmaga się z otyłością. Otyłością olbrzymią, która sprawia, że nie jest w stanie wyjść poza ściany swojego domostwa.

 

Kreacja Frasera fenomenalna, ale nie pozwoliłem sobie na zawężenie horyzontu i dostrzegłem również świetną grę aktorską u pozostałych. Niemal każdy pokazał kunszt i profesjonalizm; jedynie występ Simpkinsa w roli kaznodziei zdawał się odstawać od reszty.

 

Film opowiada o miłości i stracie. Opowiada także o traumie, nieradzeniu sobie z naszpikowaną przykrymi wydarzeniami przeszłością. Aronofsky mówi również o deficycie w obszarze komunikacji między ludźmi. Pokazuje ostatnie stadium narastającego smutku, rozpaczy, gniewu i topniejącej nadziei. O konsekwencjach podejmowanych przed wieloma laty decyzji.

 

Charlie przeprasza wielokrotnie. Osoby uzależnione często dochodzą do takiego pułapu, kiedy to przepraszają za wszystko. Nawet za to, że żyją.

 

Protagonista przeszyty jest wstydem. Wstydzi się pokazać swoim studentom, dlatego też nie korzysta z kamerki. Wstydzi się odebrać zamawiane przez siebie fastfoody, dlatego zostawia pieniądze w skrzynce na listy i prosi o pozostawienie zamówienia na ławce przed drzwiami. Pielęgniarka namawia Charliego z uwagi na jego pogarszający się stan zdrowia do wezwania pogotowia, jednak Charlie jest w opozycji i kategorycznie odmawia hospitalizacji. Powodem mają być finanse, jednak ja i w tej przestrzeni dostrzegam balustradę wstydu.

 

Główny bohater w każdym poczynaniu człowieka dostrzega dobro. Nawet w wydawać by się mogło jasno nakreślonych niemoralnych czynach Charlie widzi coś dobrego. Czy Charlie oszukuje samego siebie?

 

Filmowiec obnaża przed nami mechanizm nałogowego regulowania uczuć. Tutaj remedium na emocje stanowią niebotyczne ilości jedzenia. Emocje towarzyszące podczas seansu nie należą do tych z grupy łatwych i przyjemnych. Obsesja gry na emocjach nadal obecna w produkcjach Darrena. Piękna i zarazem okrutna gra na uczuciach.

 

Smutne, wielkie kino, o smutnym, wielkim człowieku. O człowieku będącym więźniem własnego ciała, o człowieku odizolowanym od zewnętrznego świata. Dramatyczna sztuka przyprawiająca o łzy i dreszcze. Odpuszczam grzechy i pozwalam zatonąć w głębinach oceanu mankamentom Wieloryba. Tematyka tak ważna, że winna jest trafić do jak największej liczby osób. 

 

Plakat z filmu Wieloryb (2022)

 

Gatunek: dramat

 

Produkcja: USA

 

Film odpowiedni dla osób od 13 roku życia.

 

Ocena: 10/10

 

Haken

 

23 lutego 2023   Dodaj komentarz
kinematografia   Wieloryb   The Whale   Darren Aronofsky   otyłość olbrzymia   filmowiec   otyłość   choroba   cierpienie   smutek   gniew   kino   film   kinematografia   z miłości do kina  

Oskarżony (2021)

Oskarżony (2021)

 

22-letni Alexandre Farel (Ben Attal) zostaje oskarżony o gwałt przez córkę partnera jego mamy, zagorzałej aktywistki na rzecz pomocy pokrzywdzonym kobietom.

 

Weryfikacja przekonań, zręczne balansowanie po obu stronach, nastręczające się pytania...

 

Wielkie kino w swoim trendzie. Zderzenie dwóch skrajnie różnych światów. Alexandre jest studiującym na prestiżowej uczelni intelektualistą z wyższych sfer, mającym bardzo swobodne podejście do seksu. Mila z kolei (Suzanne Jouannet) dorasta u boku swojej matki, ortodoksyjnej żydówki, która uważa cnotę za świętość i reaguje dezaprobatą na wszelkie odchyły od jej światopoglądu. Takie podejście matki sprawia, że Mila jest uciskana przez wstyd i poczucie winy.

 

W filmie Yvan Attala pojawiają się wzmianki o ruchu #metoo. Ów fragmenty traktują o tym, jak bardzo potrzebna była ta inicjatywa, ale i jakie zagrożenia ze sobą niesie. Zagrożenia w postaci nadużyć i bezpodstawnych oskarżeń.

 

Reżyser uczciwie podchodzi do sprawy i zostawia widza z własnymi osądami. Oskarżony i oskarżycielka są ofiarami. Ofiarami niewłaściwego wychowania. Filmowiec Yvan nie odpowiada jednoznacznie na pytanie w kontekście gwałtu. Punkt widzenia zależny jest od punktu siedzenia. Dwie strony inaczej widzą zaistniałą sytuację. Alexandre faktycznie mógł uznać, że brak słowa nie oznacza zgodę, a Mila rzeczywiście mogła czuć się ofiarą nadużycia.

 

Może Mila zrobiła coś wbrew sobie i tym samym przeciwko matce zaślepionej reiligijnymi doktrynami?

 

W każdym wypadku obie strony mijają się z prawdą w niektórych obszarach. Nikt nie jest kryształowy. Wszyscy są oskarżeni i winni. To boli.

 

Sztuka Attala opowiada również o ułomności naszych czasów. Ferowanie wyroków przez różnej maści media, publiczne lincze bez żadnych konsekwencji. Oburzające, ale jakże prawdziwe. 

 

Film także o tym, że edukacja seksualna jest nieopisanie istotna.

 

Rola matki chłopaka (Charlotte Gainsbourg) genialna. Przyznam się, że m.in dla tej aktorki zdecydowałem się na prześwietlenie tego dzieła. Występ ojca dziewczyny (Mathieu Kassovitz) także świetny. Na szczególną uwagę zasługują mowy końcowe - to właśnie dzięki nim możemy poznać esencję podejmowanego problemu.

 

Rewelacyjny obraz. Obraz różnych perspektyw, odrzucający schemat, że to jest czarne, a to białe. Materiał do dyskusji; i to szerokiej. No kurde, kawał mocnego, skłaniającego do wielu refleksji kina. Jedna nominacja i brak nagród to potwarz.

Plakat z filmu Oskarżony (2021)

 

Gatunek: dramat, dramat sądowy

 

Produkcja: Francja

 

W filmie występują: wulgaryzmy, przemoc seksualna (brak scen ukazujących przemoc seksualną, jedynie wątek przemocy o takim charakterze przewija się przez większość filmu)

 

Ocena: 9/10

 

Film odpowiedni dla widzów od 16 roku życia.

 

Haken

 

 

 

21 lutego 2023   Dodaj komentarz
kinematografia   metoo   francja   gwałt   kino   z miłości do kina   kinematografia   opinia   refleksja   recenzja  

Rozprawiam o szczęściu

Czymże jest szczęście?

 

Wyraz szczęście jest okraszony wieloznacznością. O szczęściu mówimy wtedy, kiedy komuś się powodzi i los mu sprzyja. Jednak jest to szczęście, które niekoniecznie dotyka jego psychologicznego kontekstu, kiedy to przeżywamy intensywną przyjemność. Marek Aureliusz mówił: Któż będzie otaczał czcią coś z tego, co nieustannie przepływa? Tak jak gdyby ktoś próbował umiłować jednego z przelatujących wróbli. Jest to stan przejściowy, krótkotrwały. Każdy z nas doświadcza epizodów namacalnego zmysłami szczęścia.

 

Szczęście możemy również definiować poprzez zgromadzone dobra materialne lub moralne, które czynia nas szczęśliwymi. Zakurzony termin eudajmonia mówi nam m.in. o poczuciu spełnienia, doskonałości swojego żywota. Popycha nas do działania i skupia na rozkwicie. Etymologia słowa: eu – dobry, daimon – duch. Definicja tego pojęcia zmienia się w zależności od konstrukcji człowieka mówiącego o nim. I to w moim odczuciu czyni ten termin niezwykłym.

 

 

Ostatecznym celem ludzkich czynów jest eudajmonia, szczęście w sensie dobrego życia, którego pragną wszyscy ludzie; wszystkie czyny są tylko różnymi środkami wybranymi do osiągnięcia właśnie tego. – Hannah Arendt

 

Szczęście prezentuje się jako najwyższe dobro, najostateczniejszy z celów życia. Immanuel Kant o szczęściu mówił, że jest jednym z najwyższych obowiązków człowieka.

 

Niektórzy z myślicieli uważali, że samo przekonanie o byciu szczęśliwym, czyni jednostkę szczęśliwą, a inni zupełnie à rebours. Nasuwa mi się refleksja, że samoobserwacja, poznanie samego siebie jest jednym z warunków osiągnięcia pełnego, trwałego szczęścia. Szczęścia jako zadowolenia ze swojego dotychczasowego życia. Oznaczałoby to, że każdy, kto może w zgodzie ze sobą powiedzieć, że jest zadwolony ze swojego życia - jest szczęśliwy.

 

Wszystkie te definicje i interpretacje szczęścia się ze sobą na swój sposób sprzęgają. Może więc jest tak, że paradoksalnie wszyscy mają racje i zarówno nie ma jej nikt.

 

Zachęcam do lektury Władysława Tatarkiewicza pt. O szczęściu. Bogata i cenna pozycja, która może odmienić Wasze spojrzenie na szczęście.

 

A czym dla Was jest szczęście?

 

Haken

 

 

20 lutego 2023   Dodaj komentarz
literatura   Marek Aurelisz   czym jest szczęście?   zrozumienie świata   szczęście   refleksje   filozofia   psychologia   duchowość  

Midnight Express (1978)

Midnight Express (1978)

 

Film oparty na prawdziwych wydarzeniach.

 

Młody Amerykanin (Bard Davis) postanawia przemycić przez granicę 2 kg haszyszu i zostaje nakryty podczas kontroli na lotnisku. Po zatrzymaniu trafia do tureckiego więzienia.

 

Przerażająca historia. Podczas oglądania czułem dużo niepokoju i niesmaku. Za jeden młodzieńczy wybryk chłopak został zepchnięty wprost w otchłań beznadziei, rozpaczy i przemocy. Naczelnik więzienia i jego klakierzy ugruntowali sobie obszar do realizowania swoich sadystycznych żądz. Więzienie z założenia ma służyć doskonaleniu osób tam trafiających, ich resocjalizacji, a nie poniżaniu i stosowaniu różnorakich form znęcania się nad nimi.

 

Chwilami czułem złość do naczelnika i jego prymitywnych metod, ale przypomniałem sobie, że odpowiada za to zgniły system i brak edukacji. Kiedy natrafiam na artykuły opisujące sprawy kryminalne, to często oczami wyobraźni na ławie oskarżonych widzę kulawy system dydaktyczny. Ryba obumiera od głowy.

 

Film dobry, choć nie jest to jedna z moich ulubionych tematyk. W każdym razie cieszę się, że Alan Parker opowiedział nam tę przeszytą smutkiem historię. Cieszy też to, że ta historia ma zakończenie dodające otuchy.

 

Plakat z filmu Midnight Express (1978)

 

Gatunek: dramat

 

Produkcja: USA, Wielka Brytania

 

W filmie występują: przemoc, wulgaryzmy, narkotyki

 

Film odpowiedni dla widzów od 16 roku życia.

 

Ocena: 7/10

 

Haken

19 lutego 2023   Dodaj komentarz
kinematografia   Midnight Express 1978   film o więzieniu   prawdziwe wydarzenia   film oparty na faktach   film   kino   kinematografia   więzienie   zakład karny   dramat   z miłości do kina   opinia   refleksja   recenzja  
< 1 2 ... 51 52 53 54 55 ... 71 72 >
Haken901 | Blogi