• Grupa PINO
  • Prv.pl
  • Patrz.pl
  • Jpg.pl
  • Blogi.pl
  • Slajdzik.pl
  • Tujest.pl
  • Moblo.pl
  • Jak.pl
  • Logowanie
  • Rejestracja

Haken w świecie kina, sportu, literatury i przyrody

Jeśli podoba Ci się moja twórczość, to pod tym linkiem możesz postawić mi przysłowiową kawę: https://buycoffee.to/haken10 Mój kanał na YouTube: https://www.youtube.com/@Haken90

Kalendarz

pn wt sr cz pt so nd
01 02 03 04 05 06 07
08 09 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30 31 01 02 03 04

Kategorie postów

  • bubu (14)
  • kinematografia (113)
  • literatura (14)
  • pozostałe (17)
  • sport (102)

Strony

  • Strona główna
  • Księga gości

Archiwum

  • Czerwiec 2025
  • Maj 2025
  • Kwiecień 2025
  • Marzec 2025
  • Luty 2025
  • Styczeń 2025
  • Grudzień 2024
  • Listopad 2024
  • Październik 2024
  • Wrzesień 2024
  • Sierpień 2024
  • Lipiec 2024
  • Czerwiec 2024
  • Maj 2024
  • Kwiecień 2024
  • Marzec 2024
  • Luty 2024
  • Styczeń 2024
  • Grudzień 2023
  • Listopad 2023
  • Październik 2023
  • Wrzesień 2023
  • Sierpień 2023
  • Lipiec 2023
  • Czerwiec 2023
  • Maj 2023
  • Kwiecień 2023
  • Marzec 2023
  • Luty 2023
  • Styczeń 2023
  • Grudzień 2022
  • Listopad 2022
  • Październik 2022
  • Wrzesień 2022
  • Sierpień 2022

Archiwum 28 maja 2023

37 sekund (2019)

37 sekund (2019)

 

Poruszająca się na wózku Yuma Takada (Mei Kayama) cierpi na dziecięce porażenie mózgowe. Świadoma swoich ograniczeń marzy o kawałku wolności, jednak jej nadopiekuńcza matka (Misuzu Kanno) nie chce jej na to pozwolić. Na przekór rodzicielce decyduje się na podróż ku poznaniu świata, siebie i swoich potrzeb.

 

Kadr z filmu 37 sekund (2019)

 

Yuma często wątpi we własne możliwości i staje się bierna względem żerujących na niej osób. Dziewczyna jest utalentowaną rysowniczką, tworzy wspaniałe mangi, ale laury za swoje barwne dzieła zbiera wykorzystująca jej wrażliwość koleżanka. Z czasem dziewczyna nie wytrzymuje i odcina się od swojej matki oraz najbliższego otoczenia. Dzięki tej decyzji stopniowo odkrywa piękno życia i zbliża się do osoby, o której istnieniu nawet nie wiedziała. 

 

Historia opowiada nam o wyboistej ścieżce dojrzewającej nastolatki, której przyszło się mierzyć z dodatkowymi ograniczeniami. 37 sekund. Tyle czasu Yuma nie oddychała po narodzinach. 37 sekund wystarczyło, aby skazać ją na częściowy paraliż i uwarunkować całe życie. Ładny wizualnie, poprawny aktorsko i angażujący, choć momentami miałem poczucie, że za bardzo zwalnia. Niezwykle istotna produkcja, która przybliża widzom problemy z jakimi musi się mierzyć osoba z niepełnosprawnością. 

 

Kadr z filmu 37 sekund (2019)

 

Udzielała mi się złość protagonistki jaką odczuwała w kontekście swojej relacji z matką. Nadopiekuńczość, trzymanie pod kloszem, straszenie czyhającymi zboczeńcami i wmawianie, że bez niej nie jest w stanie funkcjonować. Yuma słusznie zauważa, że jej mama panicznie boi się samotności. Niepełnosprawność córki jest dla niej wyłącznie pretekstem do takich zachowań. 

 

Sztuka Hikariego jest przepełniona melancholią, ale miewa optymistyczne akcenty. Nie jest to łatwe kino, jednak zdecydowanie warto wygospodarować czas na ten tytuł. O pragnieniu bycia kochaną, chęci bycia z kimś blisko, intymnej relacji, poznaniu świata seksu i uczuć z tym związanych. Trochę mi zabrakło tempa i rozwinięcia niektórych wątków. Mimo pewnych mankamentów mamy do czynienia z kinem wysokich lotów. 

 

Plakat filmu 37 sekund (2019)

 

Gatunek: Dramat 

 

Produkcja: Japonia 

 

Reżyseria: Hikari

 

Obsada: Mei Kayama, Misuzu Kanno, Shunsuke Daito, Makiko Watanabe

 

Ocena: 7+/10

 

Czasem mam ochotę przedstawić na blogu wszystkie filmy które oglądam, ale jest ich na tyle dużo, że wydaje mi się to trudne, lub nawet niemożliwe do zrealizowania. Ewentualnie mógłbym pisać po dwa zdania do każdego tytułu, ale wolę postawić na bardziej rozbudowany tekst. I tak mam czasem wrażenie, że trochę ze zbyt dużą częstotliwością dodaję wpisy. Czuję, że to obniża jakość. Póki co tak mam i pewnie na razie tak będzie. Mimo wszystko blog od swoich narodzin przeszedł ogromną metamorfozę pod względem zarówności treści jak i stylu dodawnia postów. Proces dorastającego dziecka - tak to widzę. 

 

Haken

28 maja 2023   Dodaj komentarz
kinematografia   37 sekund   japonia   recenzja   opinia   refleksja   kino   kinematografia   z miłości do kina  

Lęk pierwotny (1996)

Lęk pierwotny / Primal Fear (1996)

 

W Chicago dochodzi do mordestwa arcybiskupa. Aaron Stampler (Edward Norton) zostaje schwytany podczas ucieczki i wszystko wskazuje na to, że to on dopuścił się brutalnego mordu. Jego obrońcą zostaje błyskotliwy i poważany w środowisku prawniczym Martin Vail. (Richard Gere)

 

Kadr z filmu Lęk pierwotny (1996)

 

Kino pierwszej wody. Od samego początku czułem się zaangażowany całą historią i postaciami. Richard Gere w roli cynicznego mecenasa wypadł kapitalnie. Jedna z lepszych ról Richarda. Na pozycji oskarzycielki mamy nieustępliwą Janet. (Laura Linney) Edward w roli oksarżonego zdobył uznanie publiczności na całym świecie. Nic dziwnego biorąc pod uwagę fakt, że jest to jego debiutancki występ.

 

Kadr z filmu Lęk pierwotny (1996)

 

Produkcja Hoblita jest bogata w twisty, toteż osoby gustujące w dynamicznych zwrotach akcji powinny być zadowolone. Mimo stosunkowo banalnej fabuły reżyser rozwinął relatywnie sporo wątków pobocznych. Korupcja, układy, nepotyzm, morderstwa na zlecenie, molestowanie seksualne. Sekwencje na sali sądowej bardzo mi się podobały. Frapujące przemowy po obu stronach. 

 

Kadr z filmu Lęk pierwotny (1996)

 

Może momentami miałem wrażenie, że jest ciutkę przekombinowany i zrobiony tu i ówdzie na wyrost, ale całość oceniam bardzo wysoko. Martin jako adwokat mi imponował. Gdybym poszedł w kierunku studiów prawniczych i zielonego żabotu, to chciałbym być tak dobrze wyszkolony i zdeterminowany jak Vail. Przyjemność z oglądania duża. Dobre kino na bogatą w promienie słoneczne niedzielę.

 

Plakat filmu Lęk pierwotny (1996)

 

Produkcja: USA

 

Gatunek: Dramat, Dramat sądowy, thriller

 

Reżyseria: Gregory Hoblit 

 

Obsada: Richard Gere, Edward Norton, Laura Linney

 

Ocena: 8+/10

 

Haken

 

28 maja 2023   Dodaj komentarz
kinematografia   Lęk pierwotny   lata 90   1996   opinia   ocenia   refleksje   recenzja   przemyślenia   kino   kinematografia  
Haken901 | Blogi