Wieloryb (2022)
Wieloryb / The Whale (2022)
Obraz w formacie 4:3, klaustrofobiczny, przytłaczający klimat. Darren Aronofsky nie spuszcza z tonu i odważnie kroczy wyściełanym emocjami torem. Charlie (Brendan Fraser) pracuje jako nauczyciel angielskiego w formie zdalnej i zmaga się z otyłością. Otyłością olbrzymią, która sprawia, że nie jest w stanie wyjść poza ściany swojego domostwa.
Kreacja Frasera fenomenalna, ale nie pozwoliłem sobie na zawężenie horyzontu i dostrzegłem również świetną grę aktorską u pozostałych. Niemal każdy pokazał kunszt i profesjonalizm; jedynie występ Simpkinsa w roli kaznodziei zdawał się odstawać od reszty.
Film opowiada o miłości i stracie. Opowiada także o traumie, nieradzeniu sobie z naszpikowaną przykrymi wydarzeniami przeszłością. Aronofsky mówi również o deficycie w obszarze komunikacji między ludźmi. Pokazuje ostatnie stadium narastającego smutku, rozpaczy, gniewu i topniejącej nadziei. O konsekwencjach podejmowanych przed wieloma laty decyzji.
Charlie przeprasza wielokrotnie. Osoby uzależnione często dochodzą do takiego pułapu, kiedy to przepraszają za wszystko. Nawet za to, że żyją.
Protagonista przeszyty jest wstydem. Wstydzi się pokazać swoim studentom, dlatego też nie korzysta z kamerki. Wstydzi się odebrać zamawiane przez siebie fastfoody, dlatego zostawia pieniądze w skrzynce na listy i prosi o pozostawienie zamówienia na ławce przed drzwiami. Pielęgniarka namawia Charliego z uwagi na jego pogarszający się stan zdrowia do wezwania pogotowia, jednak Charlie jest w opozycji i kategorycznie odmawia hospitalizacji. Powodem mają być finanse, jednak ja i w tej przestrzeni dostrzegam balustradę wstydu.
Główny bohater w każdym poczynaniu człowieka dostrzega dobro. Nawet w wydawać by się mogło jasno nakreślonych niemoralnych czynach Charlie widzi coś dobrego. Czy Charlie oszukuje samego siebie?
Filmowiec obnaża przed nami mechanizm nałogowego regulowania uczuć. Tutaj remedium na emocje stanowią niebotyczne ilości jedzenia. Emocje towarzyszące podczas seansu nie należą do tych z grupy łatwych i przyjemnych. Obsesja gry na emocjach nadal obecna w produkcjach Darrena. Piękna i zarazem okrutna gra na uczuciach.
Smutne, wielkie kino, o smutnym, wielkim człowieku. O człowieku będącym więźniem własnego ciała, o człowieku odizolowanym od zewnętrznego świata. Dramatyczna sztuka przyprawiająca o łzy i dreszcze. Odpuszczam grzechy i pozwalam zatonąć w głębinach oceanu mankamentom Wieloryba. Tematyka tak ważna, że winna jest trafić do jak największej liczby osób.
Plakat z filmu Wieloryb (2022)
Gatunek: dramat
Produkcja: USA
Film odpowiedni dla osób od 13 roku życia.
Ocena: 10/10
Haken