Kinematografia, strona 18

Psychol / Alone (2020)

To jeden z tych filmów, który jest do bólu schematyczny i przedstawiona w nim historia budziła we mnie wrażenie, że obcowałem z nią już przynajmniej kilkanaście razy. Ziew? No nie do końca, ponieważ jako thriller osiąga swój cel. Angażuje i trzyma w napięciu niemalże przez wszystkie minuty. Młoda kobieta (Jules Willcox) wyrusza w samotną podróż i natrafia na psychopatę (Marc Menchacha).

Końcowe sekwencje owocne, motywujące serce do większych obrotów. Postać Jessici wiarygodna. Ten element również solidnie wspiera tę produkcję. To niezły film, bez szału i ekscytujących twistów, ale poprawnie zrealizowany, szanujący gatunek który wybrał. Krajobrazy dodatkowo wzmagają apetyt. Fajnie wyszło, panie Johnie Hyams.

Gatunek: thriller

Produkcja: USA

Ocena: 6/10

Haken

Duża Ryba / Big Fish (2003)

Tim Burton trafia celnie w moją wrażliwość i ogólnopojętą emocjonalność. Kupuję styl Burtona, a w tym filmie przemawia on do mnie wyjątkowo bardzo. Wychodzi na to, że Tim to taka moja bratnia dusza. Poznajemy Edwarda Blooma (Albert Finney), człowieka słynącego z opowiadania swoich życiowych przygód w niezwykle barwny i kreatywny sposób . Poznajemy również syna Edwarda (Ewan McGregor), który nie jest w zbyt dobrych relacjach ze swoim ojcem i zarzuca mu bycie kłamcą. Młody Bloom postanawia na własną rękę zweryfikować oryginalne opowieści swojego ojca.

Piękna historia i cudowny, baśniowy świat. Historia o dorastaniu, wielkiej miłości, trudach życia, chorobie, o odchodzeniu w godności i szczęściu. Może nie ma tutaj wiele mroku i bywa momentami bardzo cukierkowo, ale mimo wszystko kocham tę opowieść. Polecam z całego serca.

Produkcja: USA

Gatunek: dramat, fantasy

Ocena: 10/10

Haken

Autopsja Jane Doe (2016)

Akcja filmu rozgrywa się głównie w kostnicy. Dzięki umiejscoweniu linii fabularnej w takim miejscu i umiejętnej reżyserii możemy poczuć przeszyty mrokiem i zimnem klimat kina grozy spod ręki norweskiego reżysera André Øvredala. Klimat zdecydowanie zasługuje na miano najlepszego apsektu seansu. Zadowala również muzyka. Aktorstwo poprawne, lecz bez rewelacji. Historia nie zaskakuje. Film do momentu rozbuchania pełnowymiarowej akcji oceniałem jako bardzo dobry. W chwili pojawiania się co i rusz nowych zjawisk naprzyrodzonych film zaczął tracić dla mnie na wartości. Może potrzebowałem filmu o pracy patologa sądowego? Jest taka możliwość. W każdym razie jest to całkiem przyjemny straszak. Na jedno podejście w porządku. W każdym razie za motyw pracy w prosektorium dostaje ode mnie duży plus. Fascynujący zawód.

Na plus również to, że dzieło Andre zamyka się w 90 minutach. Nie towarzyszyło mi uczucie, że film jest niepotrzebnie rozwleczony. Fabuła w późniejszych aktach schematyczna, ale dzięki sprawnej reżyserii ból wynikający ze schematów przestaje tak bardzo mierzić i sprawia, że drogę do końcowych napisów można przemierzyć w całkiem dobrej formie.

Gatunek: horror, ghost story

Produkcja: Wielka Brytania, USA

Ocena: 6/10

Haken

Kobieta / The Woman (2011)

Film opowiada historię amerykańskiej rodziny prowadzącej wydawać by się mogło przeciętne i poczciwe życie. Wnętrze rodziny jest jednak przegnite, nasiąknięte przemocą domową, strachem i lękiem o każdy dzień. Głowa rodziny, mąż i ojciec trójki dzieci piastuje stanowisko urzędnika sądowego i tym samym prowadzi swoją egzystencję w totalnej opozycji do tej zgodnej z naturą prawa. Lubi kontrolę i przemoc. Nie lubi kobiet.

Któregoś dnia podczas polowania natrafia w puszczy na kobietę odciętą od cywilizacji, żyjącą według własnych, dalekich od większości ludzkiej populacji zwyczajów. Po powrocie do domu postanawia przygotować grunt pod swoją ofiarę. Organizuje miejsce w piwnicy, a następnie wyrusza na łowy. Po przyprowadzeniu uwięzionej kobiety tłumaczy swoim najbliższym, że należy jej pomóc i tym samym ją ucywilizować. W rzeczywistości chodzi wyłącznie o poczucie kontroli i spełnianie swoich seksualnych żądz.

Historia o niegodnie postępującym facecie, który kiepsko kończy. Facecie, który widzi w sobie boga, a drugą istotę traktuje jak przedmiot i zabawkę do spełniania swoich fantazji. Film dobrze obrazuje oblicze przemocy domowej i panującej atmosfery strachu i niepewności w takim domu. Żona i córka próbują reagować, ale najzwyczajniej w świecie się boją. I słusznie, bo mają do czynienia z człowiekiem bezwzględnym. Człowiekiem, który jest w stanie zamordować każdą osobę, która będzie usiłowała mu się w jakiś sposób przeciwstawić.

Dzikuska okazuje się bardziej ludzka od człowieka określającego siebie mianem ucywilizowanego.

Finałowe sekwencje bogate w elementy charakterystyczne dla podgatunku gore. Angażujący, brutalny i skłaniający do refleksji film. Jeszcze jako ciekawostkę dodam, że jest to ekranizacja powieści Jacka Ketchuma, pisarza znanego przede wszystkim z pozycji pod tytułem Dziewczyna z sąsiedzwa. Pozycji, która swój ładunek emocjonalny i popularność zawdzięcza temu, że jest oparta na prawdziwej zbrodni.

Gatunek: horror, dramat

Produkcja: USA

W filmie występuje przemoc, przemoc seksualna, przemoc domowa

Film nie jest odpowiedni dla osób poniżej 18 roku życia.

Ocena: 8/10

Haken

Czarownice (1922)

Film miał swoją premiere ponad sto lat temu. Świetne wykonanie, po dziś dzień dzieło Christensena wzbudza zachwyt. Interdyscyplinarne kino łączące w sobie kilka gatunków tworzących finalnie film fabularno-dokumentalny. Muzyka przez pierwszą połowę filmu wprawiała mnie w stan wyciszenia, zaintrygowania i błogostanu. Rzadko doświadczam takiego uczucia podczas seansu. Benjamin Christensen swoim rzemiosłem potrafił je u mnie wywołać.

Kadr z filmu Czarownice (1922)

Dużo ciekawostek o dawnych wierzeniach, inkwizycji i ówcześnie stosowanych torturach. Opowiada tak naprawdę o tym, że do osiągnięcia harmonii i obniżenia przemocy do absolutnego minimum potrzebna jest edukacja. Edukacja jak najbardziej rozpowszechniona i na jak najwyższym poziomie. Jeszcze trzeba powiedzieć, że scenografia w Czarownicach wymiata. Warto sięgnąć po ten tytuł i broń Boże nie zrażać się tym, że jest to kino nieme. Scenografia, muzyka i sposób opowieści sprawiają, że obraz jest jak najbardziej aktualny i potrafi zainteresować nawet tych bardziej opornych na stare kino.

Wiedzieliście, że aby okazać swoje poddaństwo Złemu, należało ucałować jego zad?

Plakat filmu Czarownice (1922)

Gatunek: dokumentalny, historyczny, horror, niemy

Produkcja: Szwecja

Ocena: 9/10

Haken