Literatura, strona 2

Diabły demony, czarty i biesy

Autorką książki i zawartych w niej ilustracji jest Kamila Sobczak. Lektura krótka, ale napisana w sposób przejrzysty i intrygujący. Książka opowiada nam o starosłowiańskich podaniach i wierzeniach. Demony, boginki, diabły, mary, topielce, smoki, czarownice i czarnoksiężnicy. Trochę suchych faktów i liczb. Niektóre opowieści są zabawne, a niektóre przerażające. Biada temu, komu przyszło się urodzić dwa stulecia temu z większą lub mniejszą deformacją ciała. Uważano, że takie dzieci są dziećmi podmienionymi przez Boginki. Takie podmienione dziecko należało katować, często aż do śmierci, aby prawdziwe powróciło. Świetna pozycja dla osób interesujących się dawnymi wierzeniami na słowiańskich ziemiach. Lektura zachęca do większego zaangażowania i sięgnięcia po kolejne tytuły z tego nurtu. Książkę otrzymałem w prezencie od koleżanki. Dziękuję Kinga.

Opisy barwne, na tyle barwne, że chwilami wierzyłem we wszystkie przedstawione w książce istoty.

Gatunek: popularnonaukowe

Ocena: 9/10

Haken

Carrie autorstwa Stephena Kinga

Debiutancka powieść Kinga. Czytając ją chciałem więcej Carrie, więcej o relacji Carrie z mamą. Momentami czułem frustrację przechodząc w moim odczuciu na niepotrzebne wątki. Mimo wszystko lubię tę historię. Cenię sobie tę powieść. Współczułem Carrie, chciałem, aby jej los się odmienił. Chciałem, aby tym razem Carrie nie została wystawiona na kolejne upokorzenia. Głowna postać powieści Kinga jest symbolem wielu cierpień mających miejsce w szkołach; wśród swoich równieśników, którzy potrafią w sposób perfidny i bezduszny odebrać drugiej osobie chęć do życia, napełnić strachem i nienawiścią. To ważna pozycja, która przypomina nam, że takich osób jak Carrie jest dużo. Carrie miała moc. Gwiazdy obdarzyły ją zdolnościami telekinetycznymi. W Ameryce mają broń palną. Scenariusz podobny. O tym, że kadra pedagogiczna często nie jest wystarczająco przeszkolona i przygotowana do pracy z dziećmi i młodzieżą. O zatraceniu się w religijności i konsekwencjach z tego wynikających. O Braku akceptacji dla swojej natury. Braku akceptacji dla dotyku, miłości, bliśkości, pożądania, seksu, pierdolenia...

Trochę mam za złe Kingowi, że nie pozwolił mi bardziej poznać tej tragicznej postaci.

Gatunek: dramat, horror

W książce występują: seks, przemoc, wulgaryzmy

Ocena: 8/10

Haken

Dzięki tobie Winn-Dixie

Powieść autorstwa Kate DiCamillo. Książka opowiada nam o samotnej dziewczynce, której niezwykle trudno jest się odnaleźć w nowym miejscu. Pewnego dnia spotyka na swojej drodze bezpańskiego psa i nadaje mu imię Winn-Dixie.

Opowieść o tym, że pies może sprawić, iż nasze dotychczasowe, ponure życie, nabierze pełnej palety barw i stanie się radosne. Pogodna, wzruszająca i ciepła historia. Jest to jedna z tych książek, o których chcę pamiętać. Literatura adresowana do najmłodszych, ale jakże wartościowa dla dorosłych. Wierzę, że wydarzenia przedstawione przez Kate DiCamillo są prawdziwe. Wpędza mnie w podziw to, jak wiele mądrości udało się przekazać pisarce w tak krótkiej, z założenia dzięciecej literaturze, ale to może właśnie w tej kategorii jest najwięcej najistotniejszych prawd o nas samych i otaczającym nas świecie. To naprawdę dobra książka. Genialna książka.

Gatunek: Literatura dziecięca

Ocena: 9/10

Haken

Czymże jest szczęście?

Wyraz szczęście jest okraszony wieloznacznością. O szczęściu mówimy wtedy, kiedy komuś się powodzi i los mu sprzyja. Jednak jest to szczęście, które niekoniecznie dotyka jego psychologicznego kontekstu, kiedy to przeżywamy intensywną przyjemność. Marek Aureliusz mówił: Któż będzie otaczał czcią coś z tego, co nieustannie przepływa? Tak jak gdyby ktoś próbował umiłować jednego z przelatujących wróbli. Jest to stan przejściowy, krótkotrwały. Każdy z nas doświadcza epizodów namacalnego zmysłami szczęścia.

Szczęście możemy również definiować poprzez zgromadzone dobra materialne lub moralne, które czynia nas szczęśliwymi. Zakurzony termin eudajmonia mówi nam m.in. o poczuciu spełnienia, doskonałości swojego żywota. Popycha nas do działania i skupia na rozkwicie. Etymologia słowa: eu – dobry, daimon – duch. Definicja tego pojęcia zmienia się w zależności od konstrukcji człowieka mówiącego o nim. I to w moim odczuciu czyni ten termin niezwykłym.

Ostatecznym celem ludzkich czynów jest eudajmonia, szczęście w sensie dobrego życia, którego pragną wszyscy ludzie; wszystkie czyny są tylko różnymi środkami wybranymi do osiągnięcia właśnie tego. – Hannah Arendt

Szczęście prezentuje się jako najwyższe dobro, najostateczniejszy z celów życia. Immanuel Kant o szczęściu mówił, że jest jednym z najwyższych obowiązków człowieka.

Niektórzy z myślicieli uważali, że samo przekonanie o byciu szczęśliwym, czyni jednostkę szczęśliwą, a inni zupełnie à rebours. Nasuwa mi się refleksja, że samoobserwacja, poznanie samego siebie jest jednym z warunków osiągnięcia pełnego, trwałego szczęścia. Szczęścia jako zadowolenia ze swojego dotychczasowego życia. Oznaczałoby to, że każdy, kto może w zgodzie ze sobą powiedzieć, że jest zadwolony ze swojego życia - jest szczęśliwy.

Wszystkie te definicje i interpretacje szczęścia się ze sobą na swój sposób sprzęgają. Może więc jest tak, że paradoksalnie wszyscy mają racje i zarówno nie ma jej nikt.

Zachęcam do lektury Władysława Tatarkiewicza pt. O szczęściu. Bogata i cenna pozycja, która może odmienić Wasze spojrzenie na szczęście.

A czym dla Was jest szczęście?

Haken