Pożegnalny walc (1940)

Pożegnalny walc / Waterloo Bridge (1940)

Brytyjski oficer (Robert Taylor) wspomina swoją największą miłość, która miała swój zalążek na moście Waterloo podczas I wojny światowej. 

Kadr z filmu Pożegnalny walc (1940)

Film opowiada historię szaleńczej miłości od pierwszego wejrzania w czasach wojny. Miłosne uniesienie jest tak namiętne i silne, że nasi bohaterowie (Robert Taylor i Vivien Leigh) zamierzają wziąć ślub tu i teraz, znając się zaledwie jeden dzień. Razem tworzą naprawdę zgraną i uroczą parę. Chce się z nimi iść przez tę przygodę. Seans wciąga od początku. Sympatyczni bohaterowie owładnięci wzajemną fascynacją tworzą kapitalny melodramat. 

Kadr z filmu Pożegnalny walc (1940)

Oglądając ten film myślałem sobie, że fajnie by było doświadczyć epizodu tak silnej miłości. Jednak z drugiej strony zaprezentowana obsesja uruchamia we mnie nutkę strachu i niepokoju. Porzucić dotychczasowe plany i życie dla drugiej osoby. Jeszcze bardziej przeraża to, że miłosny haj nie trwa wiecznie, i z biegiem czasu następuje bolesne zderzenie z rzeczywistością, a konsekwencje podejmowanych decyzji mogą być aż nazbyt dotkliwe i przytłaczające. 

Po filmie zakiełkowała u mnie myśl, że Pożegnalny walc śmiało może zostać pretendentem do melodramatu życia. Rola Vivien obłędna, ale i Taylor zbytnio nie odstaje od wyjątkowo utalentowanej aktorki. Świetny duet, aktorsko i realizacyjnie stoi na najwyższym poziomie. Przystępnie poprowadzona narracja, ładne zdjęcia, muzyka i brak szczęśliwego zakończenia. Bardzo dobre kino o rozczulającej do granic możliwości miłości. W swoim gatunku fenomalny i niezwykły, bo potrafił przykuć do ekranu niczym umiejętnie skonstruowany thriller. Warto.

Plakat filmu Pożegnalny walc (1940)

Gatunek: Melodramat

Produkcja: USA

Reżyseria: Mervyn LeRoy

Obsada: Vivien Leigh, Robert Tayor, Virginia Field, Lucile Watson

Ocena: 8+/10

Haken