Niemiłość (2017)

Nimiłość / Nelyubov (2017)

Żenia (Maryana Spivak) i Borys (Aleksey Rozin) postanawiają się rozwieść. Obydwoje są w nowych związkach i zależy im na tym, żeby jak najszybciej dopiąć formalności i sprzedać nieruchomość. Dodatkową przeszkodą na drodze do ich szczęścia jest dla nich 12-letni syn - żadne z nich nie chce wziąć za niego odpowiedzialności. Pewnego dnia chłopiec wychodzi z domu i nie wraca.

Kadr filmu Niemiłość (2017)

Surowy, brutalny i szarpiący za serce obraz współczesnej Rosji. Bardzo autetentyczne kino - wprost zalewa widza realizmem. Andriej Zwiagincew nie śpieszy się z prowadzeniem narracji i spokojnie odsłania karty. Rosjanin nie zamyka nas w czterech ścianach - wychodzimy poza ramy rodzinnego dramatu. Mamy szansę poznać rosyjskie społeczeństwo, namiastkę ich codzienności życia w wielkim mieście i na jego peryferiach. Rodzice chłopca są zaabsorbowani wyłącznie sobą, budowaniem kariery, gromadzeniem majątku, seksem, wizytami w spa, wykwintnymi kolacjami i kaskadą innych przyjemności. Alyosha, ich syn, jest pozostawiony sam sobie. Spotyka się z obojętnością i brakiem rodzinnego ciepła. Jest niemym świadkiem rodzinnej tragedii. Pod wpływem piętrzącej się bezsilności ucieka z domu. W tym momencie wypalające się małżeństwo jest zmuszone współpracować i bierze udział w poszukiwaniach chłopca. Policja nie wykazuje większego zaangażowania, dlatego matka decyduje się poprosić o pomoc jedną z grup "poszukiwaczy". Podczas rozmowy z wolontariuszami jesteśmy świadkami niemal kompletnego braku wiedzy Żeni i Borysa na temat ich syna. Rodzice zdają się być zakłopotani swoją wychowawczą indolencją. W końcu nadchodzi rozdział poszukiwań, który stymuluje obszar klatki piersiowej niczym świetny thriller. 

Tytułową "niemiłość" można zaobserwować u prawie wszystkich bohaterów. Na chroniczny brak miłości cierpi Alyosha, ale i jego rodzice mają podobne doświadczenia. Matka Żeni mieszka na moskiewskich obrzeżach, odizolowana od społeczeństwa i swojej rodziny. Wrogo nastawiona do swojej córki, zięcia, wnuka i reszty świata. Na wizytę swojej córki wraz z mężem i wolontariuszką reaguje agresją, nie szczędząc przy tym inwektyw w ich kierunku. Reżyser pozwala jednak zobaczyć matkę Żeni w innym świetle, dając widzom kilkusekundową scenę, kiedy starsza kobieta zostaje sama i z bezradności zaczyna płakać. U niej również udzielają się deficyt miłości i przeszywająca samotność. Aktorsko bardzo wiarygodny.

 Kadr filmu Niemiłość (2017)

Pęd za karierą ma miejsce nie tylko w największych miastach Rosji. Zjawisko przedstawione przez reżysera możemy zaobserwować pod każdą szerokością geograficzną, a szczególnie w tych bardziej rozwiniętych regionach. Długie, chłodne kadry. Na zewnątrz mróz i świat pogrążony pod pierzyną białego puchu. Pesymistyczne kino, ale zdecydowanie warte obejrzenia. Emocjonalne niedołęstwo - niedomiar miłości permanentną blizną na duszy. Dużo jest scen, które mogą sprawiać wrażenie niepotrzebnych, nic nie wnoszących do historii, ale wydaje mi się, że Zwiagincew chciał w ten sposób dodać autentyczności i podkreślić rosyjską codzienność różnych klas społecznych. Sięgnijcie po tę produkcję, bo naprawdę warto poświęcić jej uwagę. Styl i fabuła są dalekie od sielskich, rzekłbym nawet, że są wysoce niewygodne w oglądaniu, ale to jeden z najlepszych dramatów 2017 roku, który na długo zakleszcza się w świadomości. Jeszcze dodam, że Andriej Zwiagincew otrzymał dofinansowanie od zachodu na ten film, dzięki czemu mógł po raz pierwszy być w pełni niezależny od reżimu. Nominat do Oscara, nagroda za najlepszy film w Cannes i kilka innych wyróżnień.

Plakat filmu Niemiłość (2017)

Gatunek: Dramat

Produkcja: Rosja, Francja, Niemcy, Belgia

Reżyseria: Andriej Zwiagincew

Obsada: Aleksey Rozin, Maryana Spivak, Matvey Novikov, Aleksey Fateev, Marina Vasilyeva, Andris Keiss

Filmweb: Klik

IMDb: Klik

Ocena: 8+/10

Haken