Idź i patrz (1985)

Idź i patrz / Idi i smotri (1985)

Białoruś, rok 1943. Szesnastoletni Floria Gajszun (Aleksey Kravchenko) wstępuje w szeregi partyzantów. Od tamtej chwili poznaje przerażające oblicze wojny.

Sensowny film o bezkresie nonsensu. Surowy, zimny i naszpikowany cierpieniem. Chłód i beznadzieja przenikają z ekranu. Reżyser Elem Klimow mówi idź i patrz, a ja poszłusznie idę i patrzę...

Film mógłby być oparty wyłącznie o zmieniające się rysy twarzy chłopca, a już wiedziałbym o nim niemalże wszystko. Malujący się smutek, cierpienie, wściekłość, dołączające do tego liczne zmarszczki i ogromna pustka w oczach.

Kino wojenne, kino kompletne w swoim nurcie. Ja to kupuję. Biorę całe 136 minut.

Plakat z filmu Idź i patrz (1985)

Gatunek: dramat, wojenny

Produkcja: ZSRR

W filmie występują: przemoc, przemoc względem dzieci, przemoc seksualna

Ocena: 10/10

Haken