Granica (2018)

Granica / Gräns (2018)

Celniczka Tina ma niecodzienny dar - za pomocą węchu odczytuje ludzkie emocje. Stres, strach, niepokój, złość, smutek czy radość są nie do zamaskowania przed Tiną. Dzięki nietuzinkowej umiejętności doskonale sprawdza się w swoim zawodzie i celnie wychwytuje kontrabandy. Pewnego dnia w pracy spotyka tajemniczego mężczyznę o imieniu Vore, przy którym jej niezwykły zmysł powonienia zawodzi.

Kadr z filmu Granica (2018)

Wygląd Tiny znacząco różni się od wyglądu innych ludzi. Jej umiejętność także jest nietypowa, a zatem nie zaskakuje fakt, że w chwili poznania podobnego do siebie Vore'a, kobieta wikła się z nim w namiętną relację. Niedługo później mężczyzna ujawnia przed nią okrutną prawdę o niej samej. Dotychczasowa wizja świata powoli zaczyna się burzyć. Obraz irańskiego reżysera dużo mówi o byciu innym od reszty i problemach z tym związanych. Osoba odstająca od większości często - o ile nie zawsze - boryka się z wyobcowaniem, poczuciem niezrozumienia. Tak jest i w przypadku naszej bohaterki. Funkcjonuje wśród ludzi, ale czuje się obco. Mieszka z facetem, ale nie sypiają ze sobą. Jej ojciec mówi jej, że urodziła się zdeformowana - ale czy na pewno? Tina nieustannie poszukuje swojej tożsamości.

Abbasi powoli odsłania karty w wykreowanym przez siebie świecie. Jest w tej opowieści magia i mitologia. I chce się być w tym baśniowym świecie. Mamy tutaj też do czynienia z historią miłosną, ale i ogromnym dramatem głównej bohaterki, która w perfidny sposób była okłamywana przez całe życie. Teraz dostaje szansę na zemstę, odpłacenie się za wyrządzone jej krzywdy, ale czy tego właśnie pragnie? 

Kadr z filmu Granica (2018)

Myślę, że warto sięgnąć po ten tytuł z kilku powodów. Po pierwsze filmowcy rzadko sięgają po motyw gatunku, do którego genetycznie przynależy Tina. Po drugie mamy tutaj niezwykle intrygującą scenę erotyczną. Po trzecie wizja Abbasiego mówi o (umyślnie bądź nie) problemie eugeniki, który miał miejsce w Szwecji w latach 1934-1975. To wtedy uchwalono tam ustawę o przymusowej sterylizacji. Jakie osoby były kwalifikowane do zabiegu? Osoby ze znacznym upośledzeniem intelektualnym oraz takie, które prowadziły "antyspołeczny tryb życia" (źródło na końcu notki). Po czwarte w nie najgorszy sposób pokazuje, jak to jest być wyalienowanym ze społeczeństwa. Omszały las i zwierzątka również są powodem, dla którego warto go obejrzeć.

Bardzo interesujący koncept z tym nosem do uczuć. Oglądałem go już jakiś czas temu, ale zdaje się, że zadomowił się w pamięci długotrwałej i postanowiłem napisać o nim kilka zdań. Charakteryzacja głównej bohaterki na medal. Koniecznie zobaczcie jak Eva Melander wygląda poza planem tego Granicy. Film jest na motywach opowiadania, a nie na jego podstawie, stąd przypuszczam, że dużo tutaj jest autorskiego pierwiastka. Nie znam jednak materiału źródłowego, więc pewności nie mam. Natomiast wiem, że warto śledzić twórczość irańskiego reżysera, bo czuć u niego smykałkę do filmu. I ma w sobie odwagę do wyjścia poza konwencję.

Plakat filmu Granica (2018)

Produkcja: Szwecja, Dania

Gatunek: dramat, thriller, romans, fantasy

Reżyseria: Ali Abbasi

Scenariusz: Ali Abbasi, Isabella Eklöf

Obsada: Eva Melander, Eero Milonoff, Jörgen Thorsson, Ann Petrén, Sten Ljunggren

Ocena: 7/10

Źródło: Klik

Haken