• Grupa PINO
  • Prv.pl
  • Patrz.pl
  • Jpg.pl
  • Blogi.pl
  • Slajdzik.pl
  • Tujest.pl
  • Moblo.pl
  • Jak.pl
  • Logowanie
  • Rejestracja

Haken w świecie kina, sportu, literatury i przyrody

Jeśli podoba Ci się moja twórczość, to pod tym linkiem możesz postawić mi przysłowiową kawę: https://buycoffee.to/haken10 Mój kanał na YouTube: https://www.youtube.com/@Haken90

Kategorie postów

  • bubu (14)
  • kinematografia (113)
  • literatura (14)
  • pozostałe (16)
  • sport (101)

Strony

  • Strona główna
  • Księga gości

Linki

  • Jeśli podoba Ci się mój kontent
    • Możesz postawić mi kawę
  • Profile
    • Instagram
    • Kanał na YouTube

Anioł przy moim stole (1990)

Anioł przy moim stole / An Angel at My Table (1990)

 

Uwaga, możliwe spoilery.

 

Film opowiada historię Janet Frame, nowozelandzkiej pisarki, która zmaga się z niskim poczuciem własnej wartości i załamaniem nerwowym.

 

W głównej roli dorosłej już Janet Frame zobaczymy fenomenalną Kerry Fox. Produkcja reżyserki Jane Campion z dużą wrażliwością na szczegóły opowiada historię protagonistki. Już samo to świadczy o tym, że mamy do czynienia z reżyserką szanującą widza i gatunek, którego się podjęła. Okrucieństwo względem głównej bohaterki było dla mnie trudne do zaakceptowania. Osobowość o nieprzeciętnej wrażliwości na otaczający ją świat musiała mierzyć się z podłością ze strony bliskich i osób uchodzących za swego rodzaju autorytety.

 

Kadr z filmu Anioł przy stole (1990)

 

Janet od najmłodszych lat pasjonuje się sztuką w postaci literatury. Wolny czas uwielbia spędzać na czytaniu i pisaniu wierszy. Jest to jej niezawodny sposób na odcięcie się od szarej i brutalnej rzeczywistości. Ubóstwo, brak większych perspektyw, poczucie bycia nieatrakcyjną, nierozumianą i niekochaną. W końcu poważne zahwianie psychiczne, próba samobójcza i długi, bo aż ośmioletni pobyt w szpitalu psychiatrycznym.

 

Film traktuje m.in. o ciemnej stronie psychiatrii. Po dziś dzień nie dziwi mnie strach przed zakładami dla ludzi zmagających się z chorobami i zaburzeniami psychicznymi. Psychiatria przez dekady ciężko pracowała na swój wizerunek.

 

Bohaterka wyjście z zakładu i uniknięcie leukotomii zawdzięcza swojemu talentowi, ponieważ to jej opowiadania i nagroda literacka sprawiają, że personel szpitala pozwala jej opuścić mury placówki.

 

Kadr z filmu Anioł przy moim stole (1990)

 

Jane Campion spokojnie, bez pośpiechu i nagłych zwrotów akcji prowadzi narrację opowieści. Ten styl może odrzucić widzów, którzy łakną szybszego tempa w kinie. Dzięki temu, że film jest poprowadzony w ten, a nie inny sposób, możemy dość dobrze poznać osobowość Janet, co wydaje mi się niezwykle ważne w filmach biograficznych.

 

Cieszy to, że Janet mimo wielu przeszkód w swoim życiu przeistacza swoje senne marzenia w rzeczywistość i odnosi ogromny sukces. Poznaje miłość, bliskość i zdobywa duże uznanie na scenie pisarzy.

 

Na koniec nie pozostaje mi nic innego, jak tylko polecić to kino i tym samym zaprosić do zapoznania się z książkami spod pióra Janet Frame. Rekomenduję film i myślę, że może być świetnym zalążkiem do podjęcia się pierwszej pozycji tej niesamowitej kobiety.

 

Plakat z filmu Anioł przy moim stole (1990)

 

Gatunek: Biograficzny, dramat, psychologiczny

 

Produkcja: Nowa Zelandia, Australia, Wielka Brytania

 

Reżyseria: Jane Campion

 

Obsada: Kerry Fox, Alexia Keogh, Karren Fergusson, Iris Churn, Glynis Angell

 

Ocena: 7+/10

 

Haken

05 maja 2023   Dodaj komentarz
kinematografia   kinematografia   z miłości do kina   literatura   pisarka   biografia   psychiatria   myśl   recenzja   refleksje   kino   film   mój punkt widzenia   1990   Anioł przy moim stole   Janet Frame  
Do tej pory nie pojawił się jeszcze żaden komentarz. Ale Ty możesz to zmienić ;)

Dodaj komentarz

Haken901 | Blogi